Διακρίνεται σε ιδιοπαθή και δευτεροπαθή και τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι η διαταραχή της ακεραιότητας του χόνδρου και οι αλλοιώσεις του υποκείμενου οστού.
Βασικό σύμπτωμα της νόσου είναι ο πόνος των περιβαλλόμενων αρθρώσεων , συνήθως εντονότερος κατά το τέλος της μέρας.
Η φαρμακευτική και θεραπευτική αντιμετώπιση έχει ως στόχο την ανακούφιση των συμπτωμάτων, τη διατήρηση και βελτίωση της κινητικότητας του ασθενούς.
