Κροταφογναθική ἄρθρωση ὀνομάζεται ἡ ἄρθρωση πού συνδέει τήν κάτω γνάθο μέ τό κρανίο. Ἡ κάτω γνάθος καταλήγει σέ ἕναν κόνδυλο (στρογγυλεμένο ἆκρο) ὁ ὁποῖος προσαρμόζεται σέ ἑνα κοίλωμα τοῦ κροταφικοῦ ὀστοῦ. Ἀνάμεσά τους παρεμβάλλεται ἐνας μηνίσκος (ἰνοχόνδρινος δίσκος) κινούμενος ἐλεύθερα μέσα στήν ἄρθρωση.Σκοπός του εἶναι ἡ ἀπόσβεση τῶν κραδασμῶν καί ἡ διευκόλυνση τῆς ὀμαλῆς κίνησης τῆς σιαγώνας.
Ἡ κροταφογναθική ἄρθρωση ἐμφανίζει προβλήματα λόγω ἐκφύλισης ἥ κάκωσης.
Ἡ ἐκφύλιση ἐμφανίζεται συνήθως μετά τά 55 καί παρουσιάζει προοδευτικά επιδεινούμενα συμπτώματα, κυρίως πόνο κατά τήν κίνηση τῆς σιαγώνας (ὀμιλία, μάσημα τροφῆς). Ἡ φυσικοθεραπεία θά βοηθήσει μέ τίς ἀσκήσεις καί τά φυσικά μέσα ( διαθερμῖες, ὑπέρηχα, λέιζερ).
Κάκωση τῆς κροταφογναθικῆς ἄρθρωσης γίνεται μετά ἀπό πτώση, γροθιά, ἔντονη φωνή, χασμουρητό ἤ λόγω παρατεταμένου ἀνοίγματος τοῦ στόματος συνήθως στόν ὀδοντίατρο. Στήν κλινική εἰκόνα ἔχουμε πόνο καί δυσκολία σύγκλεισης ἤ ἀνοίγματος τῶν σιαγώνων. Κάποιες φορές παρουσιάζεται πλάγια παρεκτόπιση τῆς κάτω σιαγώνας. Οὐσιαστικά ὑπάρχει μία διαταραχή τῆς ἀρχιτεκτονικῆς τῆς ἄρθρωσης πού ὀφείλεται σέ τραυματική αἰτιολογία ἤ μετατόπιση ἄρθρικῶν στοιχείων.
Ἡ ἀντιμετώπιση τῆς κατάστασης γίνεται μέ τήν μέθοδο Mckenzie ἡ ὁποία ἀποσκοπεί στήν ἐπαναφορά τῶν ἀρθρικῶν δομῶν στήν ἀνατομική τους θέση. Ἀρχικά γίνεται προσεκτική ἀξιολόγηση γιά νά διαφοροδιαγνωστεῖ πιθανός τραυματισμός ὥστε νά δοθεῖ ὁ ἀπαραίτητος χρόνος ἐπούλωσης.Στή συνέχεια μέ τίς κατάλληλες κινητικές δοκιμασίες ἐπιχειρείται ἀνάταξη τῶν παρεκτοπισμένων ἀρθρικῶν στοιχείων. Ἡ ἐπαναφορά αὐτῶν στήν ἀνατομική τους θέση θά βελτιώσει τή λειτουργικότητα καί θά ἀνακουφίσει τά συμπτώματα.
